Ouderen en verzorgers van het Menno Simonszhuis in Amsterdam Buitenveldert werden vandaag opgefleurd met pallets vol kleurrijke bloemen. Deze grote bloemenactie is opgezet door vriendinnen Loes Hofstee en Eva Cornelissen in samenwerking met Serve the City, Burennetwerk, Stichting Present en telerscoöperatie Decorum. Het doel is zowel kwetsbare ouderen, zorgpersoneel als de bloemenindustrie te steunen. Loes: ‘Met een boeketje fleuren we Amsterdammers op die dat momenteel het hardst nodig hebben, steken we bloementelers een hart onder de riem en redden we vele tulpen, narcissen en chrysanten van de versnipperaar.’
Vijf euro. Zoveel kost het stralende bosje tulpen en hyacinten. Via een online actie kunnen de boeketjes worden gekocht en gedoneerd; een toegankelijke bijdrage in de strijd tegen eenzaamheid. Afgelopen week werden er via sociale media al honderden bosjes bloemen gekocht. De eerste lading brengt Loes vandaag naar ouderen en verzorgers van de woningcorporatie Woonzorg in Buitenveldert. ‘Vorige week hebben we de actie de lucht in gebracht en via onze eigen Sociale Media pagina’s en in buurtgroepen gepromoot’, vertelt Loes. ‘Vandaag kunnen we de eerste 200 boeketten uitdelen, fantastisch!’
Loes en Eva hopen op twee dingen; zoveel mogelijk mensen blij maken met bloemen in samenwerking met zoveel mogelijk kwekers. Ze werken daarom samen met Decorum, een telercoöperatie van ongeveer 55 kwekers. ‘Samen stelden al die telers een boeket samen’, vertelt Loes, ‘dus die samenwerking zorgt ervoor dat we meerdere telers helpen en niet een partij.’ En dat dat hard nodig is bevestigt de Naaldwijkse kweker die de boeketten af komt leveren. ‘Normaal lopen er deze periode zo’n 100.000 man per dag rond in mijn streek, maar nu is alles uitgestorven’, zucht hij. ‘Het is een soort groot bloemenkerkhof.’
Zijn grote kwekers-vrachtwagen perst zicht gevaarlijk dicht langs de geparkeerde auto’s op het pleintje van het Menno Simonszhuis, maar hij wordt door Juli Edwards (coördinator activiteitenbegeleiding in het Menno Simonszhuis) met open armen ontvangen. Vóór de coronacrisis was ze verantwoordelijk voor de activiteiten op de dagbesteding; een plek waar kwetsbare buurtbewoners samen de tijd kwamen verdrijven. Nu ze niets meer kan organiseren maakt Juli zich zorgen om de vereenzaming in de wijk en is daarom ontzettend blij met de bloemenactie. ‘We proberen ze zoveel mogelijk mensen te bellen, we hebben een boekje gemaakt en laatst speelde er zelfs iemand muziek voor hun ramen’, vertelt ze. ‘Je doet wat je kan.’
Voor de ouderen zijn de fleurige bosjes een opsteker. Eén mevrouw is zelfs zo enthousiast dat ze een tulpenknop vergist voor een snoepje. Gelukkig kan haar verzorger voorkomen dat ze een paars blaadje in haar mond steekt. Ook het personeel is geraakt. Juli kreeg laatst van haar baas een tubetje handcrème, een heel klein gebaar, maar ze was er enorm gelukkig mee. ‘Net als met deze prachtige bloemen,’ lacht ze, ‘het is zo fijn als mensen in deze tijden aan je denken. En dan is de tulp ook nog mijn lievelingsbloem, cliché hè?’
