Schoppen, glimlachen en kleine momenten van verbondenheid: een ochtend op een boerderij met Serve the City Amsterdam
Op een kinderboerderij verscholen in Ganzenhoef vermengt het geluid van gelach zich met het geritsel van stro en het af en toe gesnuif van varkens. Vrijwilligers in handschoenen en laarzen scheppen, harken en kletsen terwijl de zon door het dak van de schuur schijnt. Het is geen glamoureus werk, maar dat is precies wat het zo bijzonder maakt.
Serve the City Amsterdam, een vrijwilligersnetwerk dat lokale en internationale inwoners in contact brengt met gemeenschapsprojecten in de stad, organiseert elk weekend dit soort activiteiten. Van het serveren van maaltijden aan daklozen tot tuinieren en helpen op kinderboerderijen, de focus is simpel: mensen samenbrengen om goed te doen.
“Ik ben na mijn studie naar Amsterdam verhuisd”, zegt Karen, terwijl ze even pauzeert van haar werk. “Ik wilde de stad leren kennen en mensen ontmoeten, en dit leek me een goede manier om beide te doen.” Ze glimlacht terwijl ze haar schop bijstelt. “Het is ook teamwork. Als ik dit de hele dag alleen zou moeten doen, zou ik er niet zo van genieten. Maar samen is het leuk.”
Voor veel vrijwilligers biedt Serve the City meer dan alleen een manier om anderen te helpen. Het is een manier om een gemeenschap te vinden in een grote, soms onpersoonlijke stad. Natalia, die onlangs is begonnen met vrijwilligerswerk, zegt dat ze aanvankelijk nerveus was om alleen te komen. “Ik werd ‘s ochtends wakker met de gedachte: ‘Dit kan maar beter leuk zijn.’ Maar dat was het ook echt. Iedereen is zo vriendelijk. Thuis in Roemenië deed ik veel vrijwilligerswerk en ik miste dat gevoel“, zegt ze. ”Nu ik fulltime werk, heb ik meer vrije tijd in het weekend, dus dit is perfect.”
Net als anderen ontdekte Natalia Serve the City online, maar wat haar terug laat komen zijn de contacten. “Als je met een vriend komt, praat je uiteindelijk alleen maar met je vriend”, zegt ze. “Dus ik zorg ervoor dat ik alleen kom, zodat ik met nieuwe mensen kan praten.” Voor Annie, afkomstig uit Duitsland, is vrijwilligerswerk een weg naar iets diepers geworden. Na jaren in marketing en tv-productie wilde ze overstappen naar werk dat menselijker aanvoelde. “Ik was daar niet gelukkig”, geeft ze toe. “Ik wilde iets doen voor de gemeenschap, want dat is wat er in grote steden ontbreekt.”
Haar eerste ervaring met Serve the City was het wandelen met oudere bewoners in rolstoelen. “Mijn Nederlands was niet geweldig”, zegt ze, “maar dat maakte niet uit. We lachten en maakten grapjes. Het liet me zien dat je contact kunt maken zonder dezelfde taal te spreken.
Die geest van verbondenheid, die taal, achtergrond en beroep overstijgt, vormt de kern van Serve the City. De projecten van de organisatie trekken een mix van internationale en lokale vrijwilligers aan die gewoon een verschil willen maken, hoe klein ook. Of het nu gaat om het koken van maaltijden, het voeren van geiten of het schoonmaken van de tuin van een oudere, elke taak maakt deel uit van iets groters.
Tegen de middag nemen de vrijwilligers een korte pauze, leunend op hun schoppen en nippend aan een slokje water in de zachte herfstzon. De dieren zijn gevoerd, de vloer van de schuur ziet er bijna vlekkeloos uit en er klinkt gelach tegen de houten hekken. Het ritme van de middag komt op gang: schrapen, borstelen, vegen, praten. Tussen de luchtige grappen door heerst er een stille tevredenheid, het gevoel dat je samen iets goeds doet. Zoals Annie het zegt:
“Het gaat niet alleen om het helpen van anderen. Het helpt jezelf ook.”
